ஆழியாள்:

காலப் பொழுதுகள் பலவற்றில்

வீதி வேலி ஓரங்களில்

நாற்சந்தி சந்தைகளில்

பிரயாணங்கள்; பலவற்றில் கண்டிருக்கிறேன்.

நாய் கரடி ஓநாய்

கழுகு பூனை எருதாய்ப்

பல வடிவங்கள் அதற்குண்டு.

தந்திக் கம்பத் தருகே

கால் தூக்கியபடிக்கு

என்னை உற்றுக் கிடக்கும்

அம் மிருகம் துயின்று

நாட்கள் பலவாகியிருக்கும்.

அதன் கண்கள்

நான் அறியாததோர்

மிருகத்தின் கண்களைப் பறைசாற்றிற்று

அவற்றின் பாலைத் தாகம்

அறியாப் பாஷையை

எனக்குள் உணர்த்திற்று.

அழகி மன்னம்பேரிக்கும்;

அவள் கோணேஸ்வரிக்கும்;

புரிந்த வன்மொழியாகத்தான்

இது இருக்கும் என

அவதியாய் எட்டிக் கடந்து போனேன்.

அன்றைய அலைச்சலும்

மனக்குமைச்சலும் கூடிய

தூக்கத்தின் இடையில் - நானும்

அவள்களுக்குப் புரிந்த

அதே அதே ஆழத்திணிக்கப்பட்ட

பாஷையை புரிந்து கொண்டேன்.

அருகே கணவன்

மூச்சு ஆறிக்கிடக்கிறான்